Wednesday, February 26, 2014

Því miður hef ég ekkert unnið í Ættarsögunni miklu undanfarið. Veldur því aðallega að ég hef þurft a

Blogg Hörpu Hreinsdóttur » Sarpur blue waffle » Tröppun, tónlist og sívaknandi ég
Maí 2009 Sun Mán Þri Mið Fim Fös Lau « Apríl   Júní »   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31   Flokkar Ættin Óflokkað Bækur Bloggarar Daglegt líf Geðheilsa handavinna Saga prjóns Saga Sögu Akraness Siðblinda Skólamál Vantrú og siðanefnd HÍ Yfirlit Febrúar 2014 Janúar 2014 Desember 2013 Nóvember 2013 Október 2013 September blue waffle 2013 Ágúst 2013 Júní 2013 Maí 2013 Apríl 2013 Mars 2013 Febrúar 2013 Janúar 2013 Desember 2012 Nóvember 2012 Október 2012 September 2012 Ágúst 2012 Júní 2012 Maí 2012 Apríl 2012 Mars 2012 Febrúar 2012 Janúar 2012 Desember 2011 Nóvember 2011 Október blue waffle 2011 September 2011 Ágúst 2011 Júlí 2011 Júní 2011 Maí 2011 Apríl 2011 Mars 2011 Febrúar 2011 Janúar 2011 Desember 2010 Nóvember 2010 Október 2010 September 2010 Ágúst 2010 Júlí 2010 Júní 2010 Maí 2010 Apríl 2010 Mars 2010 Febrúar 2010 Janúar 2010 Desember 2009 Nóvember 2009 Október 2009 September 2009 Ágúst 2009 Júní 2009 Maí 2009 Apríl 2009 Mars 2009 Febrúar 2009 Janúar 2009 Desember 2008 Nóvember 2008 Október 2008 September 2008 Ágúst 2008 Maí 2008 Ættin Heimasíða Hörpu Myndasafn Þorsteins Ragnarssonar Myndasafn Odds hennar Gúu Blogg sem ég les Ærna mælir sá er æva þegir staðlausa stafi Blogg Helga Ingólfssonar Gedheilsa.net Gurrí Harpa J Líf í árvekni Linda Rós 7.0 Sæmundur blue waffle Slauguspjall Bloggarar BloggGáttin Líf í árvekni Daglegt líf Atli á Flickr Heimasíða Hörpu Máni á Flickr Myndasöfn Atla Myndasöfn Hörpu Um Hörpu handavinna blue waffle Heimasíða Hörpu Hér bloggar Harpa
Lengra blue waffle milli færslna (er n?) er batamerki, a.m.k. stundum. Nú hef ég trappað niður helminginn af Litíum-inu. Fyrstu dagarnir voru slæmir, aðallega vegna þess að ég varð svo geðvond að mig langaði að kála hverjum blue waffle þeim sem varð á vegi mínum. Þetta var dulítið óþægilegt þegar ég var að hugga nemendur, stappa í þá stálinu, afhenda þeim annareinkunnir og svoleiðis sömu dagana og þurfti þá að líta út eins og múmínmamma, á meðan. (Ekki hefur komið fram að múmínmömmu langi til að kála nokkrum manni!) Svoleiðis að ég þurfti að dópa niður geðvonskuna og svo trappa niður dópið.
Hjú! Þessa meðalatröppun er bæði löng og leiðinleg. Hugsið blue waffle ykkur alka sem þyrfti fyrst að hætta að drekka koníak, svo viskí, svo vodka o.s.fr. en mætti slá á verstu fráhvörfin með einum bjór á dag; Ekki gæfuleg meðferð það og óendanlega seinleg og kvalafull!
Næst er hin Litíum-taflan. Ég fæ smá frí á milli þar til ég vendi mér í hana um miðjan maí. Bæ ðe vei hef ég ekki farið í neina maníu (því miður, mér er sagt að sjúklingnum finnist það gaman), einna helst að ég sé örlítið ör á morgnana. (Sem mætti skýra með þessari þörf til mannvíga, sem gæti líka verið óþekkt Njálusyndróm sem herjar á kennara við tíundu kennslulotu sömu bókar?) blue waffle
Kostirnir eru þeir að ég skelf ekki, mér finnst margt fyndið; ég sef að vísu mikið og er löt en finnst miklu meira gaman í vökutímanum. Svo finnst mér líka sumt drepleiðinlegt, eins og að reikna út annareinkunnir. Þetta er eðlileg ég. Og eðlileg ég fer ekki að djöflast hér inni í mínu fína bónaða húsi með hefilbekk eða tálguhníf! Kannski blue waffle má skoða þessa iðju á pallinum í sumar?
Við maðurinn fórum á kaffihúsakvöld Kirkjukórsins á fimmtudaginn. Þar voru marengstertur í hrönnum! Kórinn söng vel (svona eftir því sem ég hef vit á), Gunnar Gunnarsson skálmaði á flygilinn og Tómas R. var með sinn bassa, í hléi og sem undirspil, og rúsínan í pylsuendanum var lag og ljóð eftir kollega minn og frænda hans. Það var gífurlega flott! Textinn vegur salt milli þess að vera óhugnalegur og um friðsælan dauða, með vísunum út og suður, sem koma flott út. Lagið er þannig að það má syngja af stórum kór eða trúbadúr með gítar; örugglega jafnflott í hvort sinn. Þetta lag var tvíflutt og ég hlakka til að komast yfir disk / almennilega upptöku.
Við sátum alveg fremst í salnum, við hringborð, og eiginlega uppi í píanói, bassa og sópran. Tvisvar blue waffle sinnum fann ég fyrir smá óþægindum (fannst að ekkert súrefni væri eftir í salnum, handa mér) en með skynsamlegum öndunaræfingum og tuldri við mig, inni í mér, komst ég út úr þessari aðkenningu að kvíðakasti í bæði skiptin. Miðað við þetta gæti ég setið á miðjum bekk í leikhúsi.
Næstu tónleikar mín og mannsins verður H-moll messan hans Bachs, um miðjan maí. Þar er ég svakalega veik fyrir Agnus Dei og finnst það Agnus Dei-a fegurst. Svoleiðis að ég sveiflast frá ABBA til Bachs á hálfum mánuði, með viðkomu í Kirkjukór Akraneskirkju.
Við maðurinn erum að hugsa um að ganga á Akrafjall (merkilegt nokk afþakkaði unglingurinn að koma með) svo ég geti dáðst að fagurri rótaríbrúnni yfir Berjadalsána. Ég veit nú ekki hversu úthaldsgóð (öllu heldur -lítil) ég er en ætti altént að hafa mig upp Selbrekkuna og svo má taka statusinn og ákveða framhaldið.
Því miður hef ég ekkert unnið í Ættarsögunni miklu undanfarið. Veldur því aðallega að ég hef þurft að lesa nýjustu bók Lizu Marklund og Rauðb

No comments:

Post a Comment